سوء استفاده از امنیت ملی برای سرکوب شرکتهای چینی
پیشتر، کریستوفر ری از اف بی آی (اداره تحقیقات فدرال) آمریکا و ویلیام بار وزیر دادگستری آمریکا نیز تهمتهای مشابهی به چین زده بودند. به نظر میرسد از نظر برخی سیاستبازان عصبی آمریکا، «امنیت ملی» سبدیست که همه چیز را می توان در آن قرار داد. در پشت چنین سوء استفاده ای از این بهانه، مردم شاهد کشوری به نام آمریکا هستند که ضمن انواع ستمگری و استبکار و نقض قوانین بازار، به هیچ وجه نمی تواند باخت خود در بازی را قبول کند.
چرا پمپئوها نمی توانند به بهانه «امنیت ملی» کلاه مردم را بردارند؟ زیرا آنها اصلا نمی توانند شاهدی ارائه دهند. در مورد شرکت «هواوی»، این شرکت به عنوان بزرگترین تأمین کننده تجهیزات مخابراتی جهان طی ۳۰ سال گذشته در بیش از ۱۷۰ کشور بیش از ۱۵۰۰ شبکه مخابرات ایجاد کرده و به شرکت ۲۲۸ ام از ۵۰۰ شرکت برتر رده بندی فورچون تبدیل شده و خدماتش ۳ میلیارد نفر از جمعیت دنیا را پوشش داده و این در حالیست که هیچگاه در کار این شرکت رویداد امنیتی سایبری شبیه «رویداد اسنودن» یا «ویکیلیکس» رخ نداده و هیچ کشوری هم نتوانسته شاهدی مبنی بر وجود «در پشتی» در محصولات هواوی ارائه دهد.
اما بدیهی است دولت کنونی آمریکا می خواهد اشتباه کنونی خود را تا حد اکثر برساند. وقتی واشنگتن متوجه شد ماجرا طبق سناریوی پیشفرضش اجرا نمیشود، شروع به سرکوب شرکتهای چینی کرده و در راستای آن، مدعی قطع ارتباطات اقتصادی با چین شده است. ولی باید دید در حالی که سیاستبازان آمریکایی چماق بالای سر دیگران می برند، خودشان نیز زیر فشار و ضربه سنگین این چماق قرار خواهند گرفت.
در مدت طولانی همکاری شرکتهای چینی با همتایان آمریکاییشان باعث رشد اقتصادی و اشتغالزایی در آمریکا شد و سهم بسزایی در اقتصاد ایالات متحده داشت. مردم آمریکا نیز می بینند که به دلیل چین هراسی سیاستبازان آمریکا و مانع تراشی آنها در همکاری اقتصادی دو کشور، میزان سرمایه گذاری شرکتهای چینی در آمریکا به شدت کاهش یافته است. اسکات کندی کارشناس مساله تجارت با چین از مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی آمریکا خاطر نشان کرد: جدا شدن اقتصاد آمریکا از اقتصاد چین کاملاً اشتباه است و به امنیت ملی آمریکا آسیب نیز خواهد رساند.
۳۰ ژوئیه به وقت محلی خبر مأیوس کننده دیگری برای مردم آمریکا داشت: اقتصاد آمریکا در سه ماهه دوم سال جاری میلادی تا ۳۲٫۹٪ دچار رکود بوده است. این شدیدترین سقوط اقتصادی آمریکا از سال ۱۹۴۷ به این سو محسوب می شود. هنگامی که پمپئو می خواهد سخنرانی خود را «سخنرانی جنگ سرد جدید علیه چین» جلوه دهد، مردم آمریکا باید به این نکته روشن پی ببرند که دقیقاً همین ذهنیت جنگ سرد است که اقتصاد و امنیت کشورشان را تحت بیشترین تهدید قرار داده است.
چین به عنوان یک کشور بزرگ در حال توسعه صلح دوست هیچگاه مبتکرانه درگیری را تحریک نکرده بلکه همیشه خویشتنداری حداکثری به خرج داده است در حالی که به رفتار و گفتار ناقض حقوق و منافع مشروع خود پاسخ قطعی می دهد. به امثال پمپئو توصیه می شود که در برآورد اوضاع و شرایط و مخصوصاً در مورد چین اشتباه نکنند و هر چه سریعتر چماقشان را پایین بیاورند و گزینه های صحیح و به نفع مردم، شرکتها و منافع ملی آمریکا را انتخاب کنند.
