چین آماده همکاری است؛ اکنون همه نگاه ها به آمریکاست
چین و آمریکا به عنوان بزرگ ترین اقتصادهای دنیا به رغم اختلافاتشان می توانند و باید با یکدیگر همکاری داشته باشند. با این ذهنیت است که «شی جین پینگ» رهبر چین قرار است هفته آتی با «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا پیرامون موضوعات مرتبط به نگرانی های مشترک دو طرف، دیدار مجازی داشته باشد.
این تعامل سطح بالای برنامه ریزی شده بین رهبر چین و رئیس جمهور آمریکا در بحبوحه تشدید تنش ها میان دو طرف درباره مسئله تایوان، دریای چین جنوبی و آنچه به اصطلاح نگرانی های حقوق بشری نامیده می شود، برقرار خواهد شد.
چین به عنوان یک قدرت مسئولیت پذیر، به مهار درگیری ها تمایل دارد و درهای این کشور در همه حال برای گفتگو باز است.
دولت چین با تعاملات سطح بالا در «آنکوریج»، «تیانجین» و «زوریخ» صداقت خود را جهت بهبود روابط خود با واشنگتن به نمایش گذاشته است؛ دیدار برنامه ریزی شده آتی میان رهبر چین و رئیس کاخ سفید نیز نماد دیگری از حسن نیت پکن و تلاش برای مدیریت مسئولانه اختلافات بین دو کشور است.
واشنگتن در تلاش است تا خود را به عنوان قدرتی مسئولیت پذیر در میز مذاکرات به تصویر بکشد اما این در حالیست که در پاره ای از مسائل دقیقا برعکس عمل کرده است؛ آمریکا درباره همکاری حرف می زند اما در عین حال اغلب به دنبال ترویج نظامی گری در دریای چین جنوبی است و مکررا دولت چین را در زمینه اصل چین واحد تحریک می کند و در تلاش است تا در امور داخلی چین مداخله کند. چنین رفتاری از سوی واشنگتن روابط بین آمریکا و چین را در مسیری پیچیده و رو به زوال قرار داده است.
تردیدی نیست که نشست برنامه ریزی شده بین شی جین پینگ و بایدن در هفته آتی از اهمیتی حیاتی برای جلوگیری از وخامت هر چه بیشتر مهم ترین رابطه جهانی برخوردار است. پکن از سخنان واشنگتن پیرامون همکاری استقبال می کند اما آنچه بیشتر اهمیت دارد این است که آمریکا بعد از این نشست چطور رفتار می کند!
هیچ کس نمی تواند اهمیت روابط بین آمریکا و چین را منکر شود. این روابط چه به سمت جلو حرکت کند و چه به سمت بحران سقوط کند، در هر حال هیچ کس از تبعات آن در امان نخواهد ماند! چنین برآوردی این مسئولیت را بر دوش سران دو کشور چین و آمریکا قرار می دهد تا جهت تامین سعادت خودشان و جهان، بر تعصبات و پیش داوری ها و غرایز پوپولیستی در سیاست خارجی اشان غلبه کنند.
درست است که چین و آمریکا در زمینه مکانیسم اقتصادی، نهاد سیاسی و ایدئولوژی با یکدیگر فرق دارند اما این تفاوت ها لزوما به معنای درگیری و تقابل بین آنها نیست.
رقابت بین چین و آمریکا شبیه مسابقه بوکس نیست که یکی، دیگری را ناک اوت کند!
بنابراین، اختلافات بین دو قدرت بزرگ دنیا باید به شیوه ای مناسب مدیریت شود و دولت دو کشور تمایل داشته باشند که روابط دو جانبه اشان را به سمت مسیر صحیح خود هدایت کنند.
پکن این موضوع را درک و از مذاکره و گفتگو استقبال می کند و همواره با صداقت به تعهداتش عمل کرده است. امید آن می رود که واشنگتن نیز بتواند از به کارگیری تاکتیک های ریاکارانه خود دست بردارد و بین حرف هایش با عملگرایی مبتنی بر همکاری با چین تطابق و سازگاری ایجاد کند.
در این بین تعهد مشترک اعلام شده اخیر چین و آمریکا در زمینه اقدامات مربوط به تغییرات اقلیمی می تواند شروع خوبی باشد.
نشست آتی بین رهبر چین و بایدن فرصت دیگری را برای دو اقتصاد بزرگ دنیا فراهم می کند تا اختلافاتشان را کنار بگذارند و به تقویت همکاری ها با یکدیگر بپردازند.
چین آماده این همکاری است و اکنون تمام نگاه ها به آمریکاست.
