مسئول زباله های کشور (پسماند)کیست؟!

پیام فوری :این روزها یکی از وعده های جذاب مدیران کشور یا کاندیداهای انتخاباتی رفع معضلات مهم زیست محیطی،پسماند یا همان زباله یا بهتر بگوییم طلای کثیف است.

آیا تا به حال از خودمان پرسیده ایم در نهایت متولی پسماند و زباله در کشور چه کسی است؟

در کشور ما در خصوص هر موضوعی یک متولی وجود دارد،برای مثال وقتی از بحث فرهنگی سخن به زبان می آوریم نام وزارت ارشاد در ذهنمان تداعی می شود،از بهداشت خانواده و مردم که می گوییم،وزارت بهداشت را متولی می دانیم،اما زمانی که به موضوعات مهم زیست محیطی و یا پسماند و زباله که رابطه عمیقی با سلامتی انسان دارد می رسیم نمی‌دانیم که سراغ چه نهادی باید برویم؟محیط زیست،منابع طبیعی و یا شهرداری؟..
البته ناگفته نماند که نهایتا به رفتگر محلمان مراجعه می‌کنیم.

معضلی که امروز از آن صحبت می‌کنیم،طلایی است که متاسفانه در کشور ما نام معظل را با خود به دوش می کشد.معضلی که امروزه سبب افزایش بی رویه شغل جدیدی به نام زباله گردی شده است.

افرادی که پیاده و سواره حتی با خودروهای شخصی خود در میان سطل های زباله به دنبال وسایل و لوازم بازیافتی می گردند و معتقدند که کارشان قانونی است.

اما نمیدانند که این کارشان چه عواقب خطرناکی بهمراه دارد؟

زباله های جمع آوری شده ای که شاید حامل لوازم پزشکی مصرف شده و آلوده ای باشند که بدون شک این بی احتیاطی میتواند باعث بروز و انتشار بیماری‌های خاص و مهمی در سطح جامعه گردد .

بحث مهم دیگر در زمینه زیست محیطی،شیرابه یا همان آب آلوده ای است که از زباله های ما خارج شده ودر مسیر حمل آن،روی زمین ریخته می شود و آلودگی های زیادی را با خود به همراه می‌آورد.این آلودگی ها در طول مدت می توانند سبب بروز مشکلاتی چون حضور حیوانات و انتشار بوی بد در محل شوند.اتفاقی که متاسفانه این روزها بسیار شاهد آن هستیم.

اما نکته مهم دیگر دفنگاهایی هستند که در اکثر شهرهای کشور بنا به موقعیت جغرافیایی ،گاه در بکر ترین نقاط و در میان جنگل ها ساخته شده اند که ثانیه به ثانیه درحال تخریب محیط زیست و طبیعت هستند.

دفنگاهایی که از طرفی طبیعت را به سوی نابودی کشانده اند و از طرف دیگر،سبب انتشار انواع بیماری های پوستی و ریوی شده اند که مردم اهالی آن مناطق را مدت هاست دچار مشکل کرده اند.

قصه پرغصه ای که تمامی ندارد…

به طور مثال یک ظرف آب معدنی حدود ۳۰۰ سال طول می‌کشد تا در طبیعت تجزیه گردد ،حال کمی بیاندیشیم که چه بلای بزرگی به جان طبیعت ما افتاده است و چگونه می‌توانیم به معضل بزرگ پایان دهیم.

نکته قابل تامل اینکه سالانه حدود ۲ میلیارد تن پسماند جامد شهری در جهان تولید می شود،این در حالیست که پیش بینی می شود زباله های جهان تا سال ۲۰۵۰ میلادی به ۳/۴ میلیارد تن برسد.
آیا تا به حال فکر کرده‌اید که در ایران روزانه چقدر زباله تولید می شود؟
پاسخ این سوال چندان خوشایند نیست، سرانه تولید زباله مثلاً در شهری مثل تهران ۲ تا ۳ برابر استاندارد جهانی است

سرانه تولید زباله یک فرد در تهران حدود ۹۰۰ گرم در روز است در حالی که میانگین جهانی حدود ۴۵۰ گرم و در شهرهای توسعه یافته این میزان ۳۰۰ گرم است ،یعنی ما در حال حاضر سه برابر استاندارد کشورهای مدرن زباله تولید می کنیم.

حال با توجه به این آمار تکان دهنده،آیا نباید برای آینده مهم محیط زیست در کشور تدبیری اندیشید؟

دغدغه مهم و بزرگی که سالهاست سبب از بین رفتن طبیعت و جنگل و کوه ها و دریاهای ما شده و ما صرفا به این فاجعه بزرگ نظاره گر‌ هستیم؟

البته ناگفته نماند که در این میان گروههای مختلف مردمی در قالب جهادی تشکل‌ها NGOها فعالیت‌هایی در این زمینه داشته اند و دارند اما قطعا همه بخوبی می‌دانیم که کافی نیست و باید به فکر یک چاره بود.

تحریریه پیام فوری بر حسب وظیفه ذاتی خود علاوه بر دعوت از متخصصین این مهم،جهت نگارش موضوعات این مقوله پراهمیت، از ریاست جمهور، ریاست قوه قضاییه و نمایندگان مجلس تقاضا دارد که بصورت علمی،راهکاری در این خصوص ارائه دهند تا در سریع ترین زمان ممکن متولی این امر تعیین گردد با هدایت و برنامه ریزی درست،برای معضل پسماند کشور،چاره ای بندیشند.