انتقاد برنده جایزه «پولیتزر» از تبلیغات کرونایی ضد چین «وال استریت ژورنال»
«مایکل هیلتزیک» مقاله نویس آمریکایی روزنامه «لس آنجلس تایمز» و نویسنده برنده جایزه «پولیتزر» تاکید دارد که بخش نظریه های روزنامه آمریکایی «وال استریت ژورنال» که مدت هاست به عنوان چشمه تحریف های سیاسی و اقتصادی شهرت پیدا کرده، اخیرا به کانون گمانه زنی پیرامون نشت آزمایشگاهی ویروس کرونا از ووهان چین تبدیل شده است.
هیلتزیک در مقاله لس آنجلس تایمز ضمن اینکه خواهان پایان تبلیغات وال استریت ژورنال پیرامون نشت آزمایشگاهی کرونا شد، چنین تبلیغاتی را فاقد اعتبار علمی توصیف کرد و نوشت صفحه های نظریه وال استریت ژورنال با چاپ سرمقاله های بدون امضاء و مشارکت مفسران و مهمانانش همچون «مایک پمپئو» رئیس سابق سازمان سیا، چین را بابت کرونا ویروس هدف حمله و انتقاد قرار داده است.
این نویسنده برنده جایزه «پولیتزر» و کهنه کار خبر که سه دهه با روزنامه «لس آنجلس تایمز» همکاری کرده است، در ادامه مقاله خود ضمن اشاره به اینکه بخش نظریه های وال استریت ژورنال در هفته جاری مقاله ای توسط دو به اصطلاح کارشناس چاپ کرد که مدعی بودند فرضیه نشت آزمایشگاهی ویروس کرونا در جریان تحقیقات اخیر به اثبات رسیده است، این مقاله به قلم «ریچارد مولر» و «استیون کوای» را رد و تاکید کرد هیچ کدام از این دو نفر در زمینه ویروس شناسی آموزشی ندیده اند!
در مقاله هیلتزیک آمده است: «مقاله مولر و کوای بازگشت به تئوری ایجاد تعمدی ویروسی است که از سوی همه به جز اکثر نظریه پردازان عصبی توطئه رد شده است به ویژه اینکه آنها به هیچ وجه به تحقیق اخیری اشاره نکرده اند که فرضیه نشت آزمایشگاهی را تضعیف می کند و مربوط می شود به کشف خفاش هایی دارای ویروس هایی بسیار مشابه ویروس کرونا که در غارهای لائوس در فاصله حدودا ۷۵۰ مایلی از ووهان زندگی می کنند.»
مقاله نویس لس آنجلس تایمز در ادامه با اشاره به اینکه مولر و کوای نتیجه تحقیقات انجام شده اخیرا را تکه تکه و مطابق با تمایلات جانبدارانه اشان این تحقیقات را تفسیر کرده اند، نوشت: «مهم است که تشخیص دهیم که ویروس شناسان بر این باورند که فرضیه سرریز طبیعی (کرونا) بسیار محتمل تر از نشت آزمایشگاهی است. یافته هایی که به این تئوری اعتبار می بخشند در مطبوعات علمی در حال تکثیر هستند ولی با این حال، هیچ کس به هیچ وجه مدرکی در راستای تائید نشت آزمایشگاهی پیدا نکرده است.»
هیلتزیک در پایان مقاله خود با اشاره به اینکه شیوه رفتار وال استریت ژورنال صرفا باعث شرمساری روزنامه نگاران جدی آن و تخریب اعتبار وال استریت ژورنال می شود، آورده است که: «بخش نظریه های وال استریت ژورنال تمایل دارد که چین را به عنوان یک ماهیتی شیطانی تصویر سازی کند و پاندمی کرونا به چماقی برای استفاده علیه کشوری تبدیل شده که به عنوان تهدیدی نیرومند در برابر برتری اقتصادی آمریکا در جهان ظهور کرده است.»
این مقاله نویس آمریکایی در سال ۱۹۹۹ میلادی بابت انتشار مقاله هایی که فساد در صنعت سرگرمی را افشا کرد، برنده جایزه پولیتزر شد.
