دستاوردهای چین، غول هوش مصنوعی جهان؛ الگویی برای اقتصادهای بلندپرواز دنیا

در جریان رقابتی که برای تبدیل شدن به رهبر هوش مصنوعی در جهان وجود دارد، چین و آمریکا بسیار پیشگام تر و جلوتر از سایر نقاط جهان در حال حرکت هستند.

این روند برای سایر کشورها چه معنایی دارد؟

آیا این دو غول تکنولوژی جهان تمام سود اقتصادی ناشی از هوش مصنوعی را به سمت خودشان جذب خواهند کرد یا خیر؟

در پاسخ به این سؤال باید گفت نه، اینطور نیست. برای کشورها و اقتصادهای کوچک تر و زیرک آسیا این فرصت فوق العاده عظیم وجود دارد تا شانه به شانه دو غول هوش مصنوعی جهان یعنی چین و آمریکا بایستند و منافع و سودهای ناشی از کاربرد هوش مصنوعی را در صنایع خود جمع آوری کنند.

البته آنچه صحیح است، اذعان به برتری چین و آمریکا در این عرصه است چرا که زیرساخت های تحقیقاتی مربوط به هوش مصنوعی که این دو کشور ساخته اند، به یک امتیاز و مزیت غیر قابل بحث و تردید ناپذیر برای آنها نسبت به سایر کشورهای رقیب در اروپا، آمریکای شمالی و آسیا تبدیل شده است.

چندین عامل در این روند تاثیرگذار است که عبارتند از: عمق بازار سرمایه آنها (چین و آمریکا)، توانگری پایگاه های مهارتی این دو کشور، جایگاه غالب شرکت های فناوری پولدار چین و آمریکا و همچنین ظرفیت تولید داده از جمعیت عظیم این کشورها.

با این حال، سودهای اقتصادی حاصل از هوش مصنوعی صرفا مختص محققان نیست. بخش عظیم ارزش اقتصادی مورد انتظار ناشی از انقلاب هوش مصنوعی از طریق نوآوری و کاربرد فناوری های هوش مصنوعی در صنعت حاصل می شود. بنگاه های اقتصادی و سیاست گذاران سراسر جهان باید این نکته را به رسمیت بشناسند که سود هوش مصنوعی در دسترس آنها قرار دارد و هوش مصنوعی اساسا یک علم باز و روشن (در دسترس همه) محسوب می شود و این، رقابت آشکار و سرسختانه در دانشگاه است که پروسه تحقیقات جهانی را به سمت جلو هدایت می کند.

مرزهای نسبتا باز برای دسترسی به جریان داده ها و ابزارهای دیجیتالی نیز بدین معناست که جدیدترین دستاوردهای تکنولوژیکی در بخشی از جهان به سرعت و به شیوه ای متناسب و سازگار در اختیار سایر مشاغل و کسب و کارهای دیگر نقاط جهان قرار می گیرند.

وقتی صحبت از کاربرد هوش مصنوعی در صنعت می شود، اقتصادهای بلندپرواز و آرمان گرا می توانند از دستاوردهای چین درس بگیرند چرا که چین توانسته است فرهنگ اقتباس تکنولوژی و به اشتراک گذاری داده در تعامل با مصرف کننده و شیوه های کسب و کاری را که به این کشور یک جایگاه برجسته می دهد، پایه ریزی و ایجاد کند که در این روند نیز سه عامل تاثیرگذار وجود دارد.

اولین عامل، آغوش باز کسب و کارها و مشاغل چین به روی آزمون و خطای تکنولوژیکی است. بنگاه های اقتصادی و شرکت های چینی در طول دو دهه گذشته، نسبت به راه حل های دیجیتالی یک نگرش مثبت و انعطاف پذیر را از خود نشان داده اند و همین امر باعث تسریع ادغام و نوآوری این کشور در عرصه هوش مصنوعی شده است.

نظرسنجی های مجریان بین الملل از جمله گزارش شغلی مربوط به مجمع جهانی اقتصاد آینده، مرتبا چین را به دلیل نگرش مردم این کشور به پذیرش هوش مصنوعی، در جایگاه برتر جهان و یا نزدیک به این جایگاه تعریف می کنند.

دومین عامل این است که چارچوب سیاست بلند پروازانه و قوی چین به جذب فناوری کمک می کند. چهاردهمین طرح توسعه ۵ ساله چین هدف ملی ادغام عمیق اینترنت، داده کلان و هوش مصنوعی در صنایع مختلف را تعریف می کند. دولت چین در عین حال اخیرا اقدامات سختگیرانه ای را در ارتباط با توسعه هوش مصنوعی و شرکت های اینترنتی آغاز کرده است و انعکاس سیاست مثبت و گسترده چین را می توان در میزان سرمایه گذاری های در حال وقوع در این کشور مشاهده کرد.

پارک تحقیقاتی فناوری متمرکز بر هوش مصنوعی در حومه پکن، تاسیس شده با بودجه دولتی ۲٫۱ میلیارد دلاری، یکی از این موارد است. چین به شیوه ای گسترده تر حدود تقریبا ۴۰ درصد از نصب های جدید ربات های صنعتی در جهان را به خود اختصاص می دهد که این میزان بیش از ۳ برابر ژاپنی است که از این منظر در رتبه دوم دنیا قرار دارد.

سومین عامل نیز این است که چین یک پایگاه مهارت در سطح جهانی ایجاد کرده است که نه تنها به توسعه راه حل های هوش مصنوعی می پردازد بلکه این راه حل ها را با صنایع ادغام می کند. گسترش سریع مجموعه فارغ التحصیلان رشته های مهندسی و علوم کامپیوتر در طول سال های اخیر، یکی از ستون های اصلی برنامه ریزی های اقتصادی بوده است.

بر اساس گزارش شاخص هوش مصنوعی دانشگاه استنفورد، چین در زمینه نفوذ مهارت های هوش مصنوعی در رتبه سوم جهان قرار دارد که این بدین معناست که احتمال نیاز مشاغل چینی به مهارت های هوش مصنوعی ۱٫۴ برابر بیشتر از میانگین جهانی است.

سایر کشورهای آسیایی نیز می توانند از تجربیات اخیر چین در زمینه هوش مصنوعی به منفعت برسند که این روند به معنای پرورش یک نگرش و طرز فکر باز و آزاد نسبت به اقتباس و پذیرش هوش مصنوعی و ادغام آن با صنایع، تاکید بر توسعه و حفظ مهارت های فناوری و همچنین داشتن آغوشی باز به سوی سرمایه گذاری های خارجی و تجارت فناوری است.

شرکت های فناوری چین منابع مهمی در تامین بودجه مورد نیاز برای کارآفرینی های فناوری در قاره آسیا محسوب می شوند و این روند خود باعث می شود که دانش ارزشمند این کشور به سراسر منطقه سرازیر گردد.

سود اقتصادی ناشی از هوش مصنوعی پاداشی نیست که دو وزنه بردار بین المللی بر سر آن با یکدیگر رقابت کنند بلکه یک فرصت اقتصادی جهانی است که تمام کشورهای آسیایی می توانند به دنبال بهره گیری از آن باشند و به این ترتیب، یک فضای رقابتی در سراسر منطقه در طول دهه آینده تشکیل خواهد داد.