دکتر حسین شیرزاد در این سمپوزیوم گفت: در گام دوم، ما نیازمند تحول و تغییر جهت از پارادایم “مدیریت تولید محوری” به پارادایم “مدیریت تقاضا محوری” با حفظ ارزشهای زیست محیطی در بخش کشاورزی کشور می باشیم. تاکنون اساس کار بازارمحصولات کشاورزی وابسته به دانش صریح و انضمامی ما در مورد وضعیت ( تغییرات و تحولات ) عرضه و تقاضای کالاها و امکان کنترل و تاثیرگذاری بر آنها به گونه ای بود که تقاضا تامین شود و تولید نیز آسیب نبیند و این تفکر تک خطی حاکم بر کلیه سیاستهای کلان طی ۵۰ سال اخیر بوده است.
وی در ادامه گفت: در حالی که بیشتر تغییرات و تحولات در تقاضای مواد غذایی در کوتاه مدت تا میان مدت به تغییرات قیمت کالا و کالاهای مکمل و جانشین آن از یکسو و قدرت خرید مردم از سوی دیگر بستگی دارد ولی در میان مدت به تغییر در الگوی مصرف یا توازن چیدمان سرانه تامین کالری روزانه و تاثیر تغییرات فرهنگی موثر بر آن وابسته است، بنابراین برخورد نظری و شیوه عمل ما یا پراکسیس سیاستگزار در عصر جدید با دیالکتیک “شیوه مدیریت تولید” به موازات “شیوه مدیریت تقاضا ” در حال تغییر است و در ایران هم باید این تغییر رویکرد درامنیت غذایی، بخش کشاورزی و شبکه های تعاون روستایی کشور صورت پذیرد، اجرایی نمودن اصول،ارزشها و تنظیمات گام دوم نیاز به تغییرات پارادایمیک دارد.
